Nu ontwerp ik zelf leiderschapstrajecten, maar vroeger was ik meer dan eens deelnemer aan management-ontwikkelprogramma’s en trainingen. En haast altijd is de vraag gesteld die ik nu zelf ook gebruik: welke leider heeft jou positief beïnvloed; wie is jouw voorbeeld? En dan vertelde ik bijvoorbeeld over mijn leidinggevende die nooit de eer opstreek voor ideeën van anderen, maar die me meenam naar de directie om me zelf mijn verhaal te laten doen; hij wilde mij laten ‘shinen’. En over de directeur die zonder slag of stoot haar eigen ideeën aan de kant schoof omdat ze voor het beste plan wilde gaan, en dat hoefde echt niet dat van haar te zijn.
Â
Vroeger zag ik denk ik meer wat iemand deed, of juist niet deed. Terugkijkend vanuit mijn huidige rol zie ik pas echt goed dat de mannen en vrouwen die ik bewonderd heb en nog bewonder, waar ik echt wat van heb geleerd, een aantal kwaliteiten met elkaar gemeen hebben. De grote gemene deler voor mij is dat deze leiders volstrekt oprecht gemotiveerd waren om te doen wat het beste was voor de organisatie en de ontwikkeling van hun teamleden, en daarbij hun ego geen enkele rol lieten spelen.
Â
Je zou kunnen denken, zo bijzonder is dat toch niet? Maar toch! Want veel leiders voelen een bepaalde druk in hun werk, en dan niet in het minst druk vanuit zelf opgelegde verwachtingen ten aanzien van eigen functioneren, status en loopbaan.
Â
Het is niet iedereen gegeven om het ego dan niet mee te laten spelen. En daar kan ik zelf over meepraten, ik ben echt ook in alle mogelijke valkuilen gestapt…
 Â
Hoe waardevol is het dan nu om met deze inzichten en ervaringen anderen te helpen zich tot inspirerende leider te ontwikkelen. Full circle, zogezegd.
Noortje Bloch